琴书

琴书
(琴書, 琴书) 1.琴和書籍。 多為文人雅士清高生涯常伴之物。
劉歆 《遂初賦》: “玩琴書以條暢兮, 考性命之變態。”
陶潛 《歸去來辭》: “悅親戚之情話, 樂琴書以消憂。”
王旭 《離憂賦》: “抱琴書以歸來兮, 願終老而欣然。”
華嵒 《客春小飲有感》詩: “衣食從人急, 琴書對我閒。”
2.彈琴和寫字。
《南史‧隱逸傳上‧宗少文》: “ 少文 妙善琴書圖畫, 精於言理。”
北齊 顏之推 《顏氏家訓‧雜藝》: “﹝ 顧士端 ﹞有子曰 , 西朝中書舍人, 父子并有琴書之藝, 尤妙丹青。”
3.曲藝的一種。 因說唱故事時, 主要以揚琴伴奏, 故名。 有 山東 琴書、 徐州 琴書、 北京 琴書等。

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»